YENİDEN MERHABA

Herkese en kocamanından tekrar “MERHABA”. Uzunca bir süre malumunuz yoktum. Beni sürekli takipte olan arkadaşlar yokluğumu hemen fark etmiştir. Aramıza yeni katılan arkadaşlarında aman ne başı boş bir blog bu diye sitem ettiklerini duyar gibiyim.

Herkes gibi hepiniz gibi benimde hayatımda inişler çıkışlar, yer yer dalgalar, fırtınalar, bazen uzun uzadıya bir boş vermişlik, öylesine bir serkeşlik, bir miktar melankoli, bir tutam nane, az biraz molla derken zaman epey uzadı. Ama bu uzun inzivanın elbet fazlaca birikimi oldu. Hem biraz bu birikimden hem de eksik bıraktığım konulardan tekrar yola koyulacağız. O kadar merak ettiğiniz, öğrenmek istediğiniz konunun olduğunu çok iyi biliyorum. Bana sosyal medya hesaplarımdan ve blog üzerinden yüzlerce soru geldi ve gelmeye devam ediyor. Bir kısmını cevapladım, bir kısmına dönmekte biraz geç kaldım hepinizden bu sebeple özür dilemek istiyorum. Bundan sonra daha aktif bir şekilde iletişimimizin olacağından endişeniz olmasın.

Şimdi en çok merak ettiğiniz bir diğer konuya gelelim; çoğunuz annemi ve son durumunu merak ediyor biliyorum. Annem iyi tabi ki bakım hastası ama geçmiş dönemlere göre gayet iyi durumda. Bizim bu hastalıkla başlayan yolculuğumuz 7. senesinde. Çok kolay olmadı ancak bir çok şeyi de geride bırakmayı başardık. Dediğim gibi bir çoğunu geride bıraktık ama daha yeni birçoğuyla tanıştık. Bu hastalık beraberinde yeni bir çok hastalığı da getiriyor. Ve hepsiyle zamanla tanışma durumunda kalıyorsunuz. Geçmiş, gelecek ve şimdiki zaman geçtiğimiz bütün süreçleri kademe kademe sizlere aktarmak istiyorum. İnancım odur ki, benim tecrübelerimin sizden birinize dahi ışık olması. Dedim ya o kadar çok anlatacak serüvenim var ki, bu yazı hem bir merhaba hem de kısaca bir giriş olsun.

O zaman hepimiz yeniden bu çatı altına hoş geldik mi?